Kontrola policyjna - umundurowany może więcej. W obu przypadkach policjant ma prawo do wydawania poleceń i sygnałów kierowcom i innym uczestnikom ruchu (również pieszym). Umundurowany funkcjonariusz daje sygnały do zatrzymania lizakiem lub ręką (przy dobrej widoczności). W razie mgły i po zmroku tarczką z czerwonym odblaskiem lub w sprawie ewidencji kierujących pojazdami naruszających przepisy ruchu drogowego. Na podstawie art. 17 ust. 7 ustawy z dnia 2 grudnia 2021 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2328, z 2022 r. poz. 1002 i 1715 oraz z 2023 r. poz. 1123, 1234 i 1723) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Pytania kontrolne - dział IV. Wykonaj test kontrolny z działu IV Ruch pojazdów i upewnij się, że poprawnie zrozumiałeś znajdujące się w nim zagadnienia. Test kontrolny ma za zadanie sprawdzenie Twoich nabytych umiejętności z określonych działów. Zalecamy aby każdy przeczytany i przeanalizowany dział zakończyć odpowiedzią na Za wyprzedzanie na przejściu lub bezpośrednio przed nim kiedy ruch na przejściu nie jest kierowany to jeden z najwyższych obecnie mandatów - 1500 zł mandatu i aż 10 punktów karnych. Reklama Wyprzedzać nie można również na przejazdach kolejowych, których w miastach jest dużo, a także na zakrętach oznaczonych znakami Kierowanie ruchem przez policjanta – wyjaśnienie poszczególnych sygnałów - Punkta.pl - porównywarka OC Sygnały dawane przez uprawnione osoby - Testy i wykłady na prawo jazdy. Pytania egzaminacyjne. Skrzyżowanie o ruchu kierowanym przez policjanta. Ruch na skrzyżowaniu może być także kierowany przez osobę kierującą ruchem – najczęściej policjanta. Także wówczas mówimy właśnie o skrzyżowanie o ruchu kierowanym. W takiej sytuacji to Policjant decyduje, z którego kierunku pojazdy mogą aktualnie jechać. art. 5 ust.1 i art. 6 ust. 1 pkt 1) ustawy z 20 czerwca 1997 roku Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 1137 ze zm.) oraz § 108 ust. 5 rozporządzenia Ministrów Infrastruktury oraz Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 31 lipca 2002 r. w sprawie znaków i sygnałów drogowych. (Dz. U. Nr 170 poz. 1393 ze zm.) Policjanci mogą zatrzymać nasz pojazd do rutynowej kontroli. Warto zachować spokój i dostosowywać się do poleceń służb, bo za utrudnianie ich pracy grozi mandat w wysokości 500 złotych. Nie zapominajmy, że nie tylko policja może nas zatrzymać. Takie uprawnienia mają np. strażnicy miejscy czy funkcjonariusze izby celno-skarbowej. W związku z remontem przejazdu kolejowego i zmianą organizacji ruchu drogowego w Gostyniu, kierowcy mogą się spotkać z policjantami kierującymi ruchem. Dlatego przypominamy jak należy się zachować na dawane przez nich znaki i sygnały. Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 1137 – tekst Aby ruch odbywał płynnie i bezpiecznie należy znać sygnały dawane przez policjanta i w pierwszej kolejności stosować się do nich. Na drogach naszego powiatu oraz innych miast często spotykamy na skrzyżowaniach policjanta, kierującego ruchem podczas zabezpieczenia: zdarzeń drogowych, imprez, a także w przypadku awarii sygnalizacji 1GLe5M. Wygenerowanie pytania z policjantem niemal powoduje włączenie dodatkowego wiatraka przy procesorze – jeśli testy na prawo jazdy rozwiązujecie z płytki. Obecnie jednak bazę egzaminacyjną można przeglądać i uczyć się jej na każdym telefonie, więc osoba kierująca ruchem nie powinna stanowić dla Ciebie żadnego problemu. Sposób dawania poleceń i sygnałów uczestnikowi ruchu lub innej osoby znajdującej się na drodze określa rozporządzenie w sprawie kierowania ruchem. Testy na prawo jazdy: osoba kierująca ruchem. Źródło grafiki – Oto tajne pozycje policjanta których znaczenia nie rozumieją nawet niektórzy kierowcy. Ty będziesz inny, bo za chwilę się ich nauczysz 😉 Pozycja podstawowa Linia barków wskazuje otwarty kierunek ruchu, ręce opuszczone wzdłuż tułowia, głowa wykonuje zwroty w lewo i w prawo, nogi w lekkim rozkroku. Gesty upewniające uczestników ruchu o utrzymaniu kierunku i przyspieszające przejazd pojazdów Prawą ręką od wyprostowanego ramienia w kierunku nadjeżdżających pojazdów do lewego barku na wysokości twarzy, zginając rękę w łokciu i utrzymując dłoń pionowo, stroną zewnętrzną do nadjeżdżających pojazdów Lewą ręką od wyprostowanego ramienia w kierunku nadjeżdżających pojazdów, zginając ją za siebie tak, aby dłoń znalazła się na wysokości lewego ucha Zmiana kierunku ruchu W celu zmiany kierunku ruchu kierujący ruchem: 1. Podnosi prawą rękę przodem do góry, tak aby dłoń znalazła się powyżej głowy, a ręka była lekko zgięta w łokciu; podczas podnoszenia ręki i po zakończeniu tej czynności kierujący ruchem upewnia się, czy wszyscy uczestnicy ruchu zastosowali się do sygnału zabraniającego wjazdu i wejścia na skrzyżowanie; 2. Wykonuje zwrot o 90° w lewo lub w prawo z podniesioną prawą ręką do góry, po upewnieniu się, że wszyscy opuścili skrzyżowanie; 3. Wyciąga poziomo obie ręce w bok na wysokość barków; 4. Prawą ręką zgiętą w łokciu wykonuje ruch łukiem przed sobą (dłoń na wysokości twarzy) do lewego barku; jednocześnie lewą rękę zgina w łokciu i kieruje w górę za siebie na wysokość lewego ucha, po czym obie ręce opuszcza w dół wzdłuż tułowia Zatrzymanie nadjeżdżającego pojazdu W celu zatrzymania pojazdu nadjeżdżającego z lewej strony kierujący ruchem wyciąga w bok lewą rękę zgiętą w łokciu, przedramię i dłoń skierowane w górę, dłoń zwrócona wewnętrzną stroną w kierunku zatrzymywanych pojazdów Zatrzymanie pojazdu nadjeżdżającego z prawej strony następuje przez podniesienie prawej ręki, tak aby ramię i przedramię tworzyły kąt zbliżony do prostego, a wewnętrzna strona dłoni była zwrócona w kierunku zatrzymywanych pojazdów; dłoń powinna znajdować się na wysokości głowy lub nieco wyżej. Sprowadzanie pojazdu W przypadku sprowadzania pojazdu do kierującego ruchem na linię osi skrzyżowania (na kierunku otwartym) kierujący ruchem powinien wykonać ręką ruch po łuku w płaszczyźnie pionowej, zginając rękę harmonijnie w łokciu, nadgarstku i samej dłoni Umożliwienie przejazdu pojazdu uprzywilejowanego Jeżeli do skrzyżowania zbliża się pojazd uprzywilejowany, kierujący ruchem powinien zapewnić mu bezpieczny przejazd przez zatrzymanie całego ruchu pojazdów i pieszych. W tym celu daje kilka sygnałów gwizdkiem, z jednoczesnym podniesieniem prawej ręki do góry, dając sygnał „uwaga”. Testy na prawo jazdy 2020 Kierowanie ruchem drogowym przez osobę uprawnioną – policjanta W hierarchii ważności, osoba kierująca ruchem zajmuje najwyższą pozycję. Oznacza to, że polecenia przez nią wydawane są ważniejsze niż sygnalizacja świetlna czy znaki drogowe. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji (Dz. U. z dnia 9 lipca 2010 r.) Załączniki do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 6 lipca 2010 r. (poz. 840) § 1. 1. Przed podjęciem czynności kierowania ruchem drogowym policjant jest obowiązany powiadomić dyżurnego stanowiska kierowania właściwej terytorialnie jednostki Policji o przystąpieniu do wykonania tych czynności. Natomiast przed podjęciem czynności kierowania ruchem drogowym przez żołnierza Żandarmerii Wojskowej lub żołnierza wojskowego organu porządkowego obowiązany jest on osobiście lub przez przełożonego albo innego uprawnionego żołnierza powiadomić najbliższą właściwą terytorialnie jednostkę Policji. 2. Podejmując kierowanie ruchem, policjant lub żołnierz, o którym mowa w ust. 1, zwany dalej „kierującym ruchem”, powinien zająć miejsce na skrzyżowaniu zapewniające jego dobrą widoczność i bezpieczeństwo oraz sprawne i skuteczne wykonywanie czynności związanych z kierowaniem ruchem. 3. Jeżeli przez skrzyżowanie przebiegają tory tramwajowe, miejsce kierowania powinno być w miarę możliwości usytuowane poza nimi, z uwzględnieniem warunków określonych w ust. 2. § 2. 1. Jeżeli kierowanie ruchem podejmuje jednocześnie kilku policjantów lub żołnierzy, to jeden z nich, zwany dalej „wiodącym”, powinien zająć takie miejsce, z którego będzie miał warunki do obserwacji ruchu w całym rejonie kierowania, a jednocześnie sam będzie widoczny dla pozostałych uczestników ruchu. 2. Osoby, o których mowa w ust. 1, powinny dostosować zmiany kierunku ruchu do sygnałów dawanych przez wiodącego. § 3. 1. Kierujący ruchem powinien wejść na skrzyżowanie w taki sposób, aby być widocznym dla wszystkich uczestników ruchu, nie zakłócając ruchu pojazdów i pieszych. 2. Po wejściu na skrzyżowanie kierujący ruchem przyjmuje pozycję zgodną z odbywającym się ruchem, czyniąc to w następujący sposób:1) pozycja podstawowa: linia barków wskazuje otwarty kierunek ruchu, ręce opuszczone wzdłuż tułowia, głowa wykonuje zwroty w lewo i w prawo, nogi w lekkim rozkroku (rys. 1a i 1b); 1a 1b 2) gesty upewniające uczestników ruchu o utrzymaniu kierunku i przyspieszające przejazd pojazdów wykonuje: a) prawą ręką od wyprostowanego ramienia w kierunku nadjeżdżających pojazdów do lewego barku na wysokości twarzy, zginając rękę w łokciu i utrzymując dłoń pionowo, stroną zewnętrzną do nadjeżdżających pojazdów (rys. 2a, 2b i 2c), 2a 2b 2c b) lewą ręką od wyprostowanego ramienia w kierunku nadjeżdżających pojazdów, zginając ją za siebie tak, aby dłoń znalazła się na wysokości lewego ucha (rys. 3a, 3b i 3c). 3a 3b 3c 3. W celu wykonania zmiany kierunku ruchu kierujący ruchem wybiera najdogodniejszy moment, a następnie: 1) podnosi prawą rękę przodem do góry, tak aby dłoń znalazła się powyżej głowy, a ręka była lekko zgięta w łokciu (rys. 4a, 4b i 4c); podczas podnoszenia ręki i po zakończeniu tej czynności kierujący ruchem upewnia się, czy wszyscy uczestnicy ruchu zastosowali się do sygnału zabraniającego wjazdu i wejścia na skrzyżowanie; 4a 4b 4c 2) wykonuje zwrot o 90° w lewo lub w prawo z podniesioną prawą ręką do góry, po upewnieniu się, że wszyscy opuścili skrzyżowanie; 3) wyciąga poziomo obie ręce w bok na wysokość barków (rys. 5); 5 4) prawą ręką zgiętą w łokciu wykonuje ruch łukiem przed sobą (dłoń na wysokości twarzy) do lewego barku; jednocześnie lewą rękę zgina w łokciu i kieruje w górę za siebie na wysokość lewego ucha, po czym obie ręce opuszcza w dół wzdłuż tułowia (rys. 6). 6 Czynności opisane w pkt 3 i 4 wykonuje się tylko raz. 4. Otwarcia wjazdów lub wejść na skrzyżowanie można dokonać również w cyklu niesymetrycznym, jeżeli wynika to z sytuacji ruchowej, a w szczególności gdy piesi nie zdążyli opuścić jezdni. 5. W celu przyspieszenia przejazdu pojazdów należy wykonać gesty określone w ust. 2 pkt Kierujący ruchem w celu zwrócenia uwagi kierujących i pieszych na dawane sygnały może używać gwizdka.§ 4. 1. Częstotliwość zmian kierunku ruchu powinna być dostosowana do natężenia ruchu na drodze oraz rodzaju i liczby nadjeżdżających pojazdów, tak aby nie dopuścić do blokowania Kierujący ruchem w miarę możliwości powinien umożliwić w pierwszej kolejności przejazd pojazdom komunikacji zbiorowej (tramwaje, autobusy, trolejbusy) oraz pojazdom długim, ciężkim lub powolnym.§ 5. 1. W celu zatrzymania pojazdu nadjeżdżającego z lewej strony kierujący ruchem wyciąga w bok lewą rękę zgiętą w łokciu, przedramię i dłoń skierowane w górę, dłoń zwrócona wewnętrzną stroną w kierunku zatrzymywanych pojazdów (rys. 7). 7 2. Zatrzymanie pojazdu nadjeżdżającego z prawej strony następuje przez podniesienie prawej ręki, tak aby ramię i przedramię tworzyły kąt zbliżony do prostego, a wewnętrzna strona dłoni była zwrócona w kierunku zatrzymywanych pojazdów; dłoń powinna znajdować się na wysokości głowy lub nieco wyżej (rys. 8). 8 § 6. 1. W przypadku sprowadzania pojazdu do kierującego ruchem na linię osi skrzyżowania (na kierunku otwartym) kierujący ruchem powinien wykonać ręką ruch po łuku w płaszczyźnie pionowej, zginając rękę harmonijnie w łokciu, nadgarstku i samej dłoni (rys. 9a i 9b). 9a 9b 2. Innym sygnałem wyrażonym tą samą ręką (całą dłonią) może on wskazać miejsce na skrzyżowaniu do chwilowego zatrzymania pojazdu. § 7. Otwierając ruch w kierunku w prawo przy ruchu zamkniętym, kierujący ruchem czyni to ruchem ręki po łuku (od prawej do lewej strony) w płaszczyźnie poziomej. § 8. 1. W celu przepuszczenia pojazdów jadących z lewej strony i skręcających w lewo, bez objeżdżania kierującego ruchem, kierujący ruchem wykonuje następujące czynności: 1) ustala odpowiedni moment do zatrzymania pojazdów; przyspiesza ruch tych, którzy znajdują się blisko skrzyżowania (wykonując gesty określone w § 3 ust. 2 pkt 2); 2) daje polecenie zatrzymania się w sposób, o którym mowa w § 6 ust. 2; 3) po upewnieniu się, że kierujący pojazdami zauważyli sygnał i stosują się do niego, wyciąga prawą rękę lekko zgiętą w łokciu przed siebie (dłoń w płaszczyźnie pionowej, palce złączone) i wysuwa lewą nogę do przodu (rys. 10a i 10b); 10a 10b 4) po uzyskaniu pewności, że pojazdy zatrzymały się, odwraca głowę w kierunku pojazdów skręcających w lewo, wyciąga lewą rękę w bok, wskazując pojazd skręcający, i łukiem w płaszczyźnie poziomej, poruszając ją w kierunku nadgarstka prawej ręki, daje polecenie opuszczenia skrzyżowania w lewo (rys. 11a i 11b). 11a 11b 2. Wykonując czynności, o których mowa w ust. 1, kierujący ruchem powtarza ruchy ręki tak, aby każdy skręcający w lewo widział je i przyspieszał jazdę, w miarę jak stają się one szybkie i energiczne. 3. Po skręceniu pojazdów w lewo powinno się zmienić kierunek ruchu na poprzeczny. § 9. 1. W celu przepuszczenia pojazdów jadących z prawej strony i skręcających w lewo, bez objeżdżania kierującego ruchem, kierujący ruchem wykonuje następujące czynności: 1) zatrzymuje pojazdy nadjeżdżające z lewej strony przez podniesienie pionowo w bok lewej ręki, zgiętej w łokciu pod kątem zbliżonym do prostego, tak aby wewnętrzna strona dłoni (palce złączone) była zwrócona do nadjeżdżających pojazdów (rys. 12); 12 2) prawą ręką wskazuje pierwszy pojazd skręcający w lewo z prawej strony i przenosząc ją górą za siebie na wysokości prawej części karku – zezwala na skręcenie w lewo za sobą (rys. 13a i 13b). 13a 13b 2. Ruchy wykonywane prawą ręką powinny być powtarzane, aby każdy skręcający w lewo widział je i przyspieszał jazdę, w miarę jak stają się one szybkie i energiczne. § 10. Przepisy § 8 i 9 stosuje się odpowiednio przy dawaniu sygnałów innym kierującym w rozumieniu przepisów ustawy. § 11. 1. Jeżeli do skrzyżowania zbliżają się pojazdy z dwóch przeciwnych kierunków i zamierzają skręcić w lewo, kierujący ruchem powinien ocenić, z którego kierunku nadjeżdżające pojazdy będą potrzebowały więcej czasu na opuszczenie skrzyżowania, i tym pojazdom umożliwić przejazd w pierwszej kolejności. Pojazdy nadjeżdżające z drugiego kierunku mogą w tym czasie samodzielnie opuścić skrzyżowanie bądź opuścić je w momencie, gdy kierujący ruchem stoi z podniesioną ręką do góry (co oznacza mającą nastąpić zmianę dotychczas dawanych sygnałów). 2. Jeżeli warunki bezpieczeństwa i szerokość jezdni (skrzyżowania) na to pozwalają, to kierujący ruchem może przepuścić pojazdy skręcające w lewo w dwóch lub więcej rzędach. § 12. 1. Ruch pojazdów skręcających w lewo należy ubezpieczać przed ewentualną kolizją z pojazdami jadącymi prosto. Ubezpieczenie takie kierujący ruchem może wykonać na przemian, raz dla skręcających w lewo z jego lewej strony, drugi raz dla skręcających w lewo z jego prawej strony. Ubezpieczenie takie kierujący ruchem wykonuje tylko dla pojazdów skręcających w lewo z jednego kierunku. 2. Po rozpoczęciu ruchu pojazdów skręcających w lewo kierujący ruchem może w tym czasie dawać także inne znaki dodatkowe, w szczególności przyspieszenie ruchu pojazdów czy zezwolenie na skręcenie w prawo przy ruchu zamkniętym. 3. Po wykonaniu czynności, o których mowa w ust. 1 i 2, kierujący ruchem powinien zmienić kierunek ruchu. § 13. 1. Jeżeli do skrzyżowania zbliża się pojazd uprzywilejowany, kierujący ruchem powinien zapewnić mu bezpieczny przejazd przez zatrzymanie całego ruchu pojazdów i pieszych. W tym celu daje kilka sygnałów gwizdkiem, z jednoczesnym podniesieniem prawej ręki do góry, dając sygnał „uwaga” (rys. 4c). 4c 2. Kierujący ruchem w okolicznościach, o których mowa w ust. 1, może zatrzymywać pomocniczo lewą ręką pieszych lub pojazdy zbliżające się z określonego kierunku. § 14. Podczas kierowania ruchem kierujący ruchem może poruszać się po skrzyżowaniu, nie zmieniając jednak pozycji ciała w stosunku do obowiązującego w danym czasie kierunku ruchu. Powyższy film tłumaczy zasadnicze gesty wykonywane przez policjanta podczas kierowania ruchem. Ruch drogowy może być również kierowany za pomocą sygnalizacji świetlnej. Ruch kierowany Ustawa Prawo o Ruchu DrogowymArt. 2. pkt. 24)ruch kierowany – ruch otwierany i zamykany za pomocą sygnalizacji świetlnej albo przez uprawnioną osobę; Ustawa Prawo o Ruchu DrogowymArt. Uczestnik ruchu i inna osoba znajdująca się na drodze są obowiązani stosować się do poleceń i sygnałów dawanych przez osoby kierujące ruchem lub uprawnione do jego kontroli, sygnałów świetlnych oraz znaków drogowych, nawet wówczas, gdy z przepisów ustawy wynika inny sposób zachowania niż nakazany przez te osoby, sygnały świetlne lub znaki Polecenia i sygnały dawane przez osoby kierujące ruchem lub uprawnione do jego kontroli mają pierwszeństwo przed sygnałami świetlnymi i znakami Sygnały świetlne mają pierwszeństwo przed znakami drogowymi regulującymi pierwszeństwo przejazdu. Z ruchem kierowanym mamy do czynienia na skrzyżowaniach, przejazdach przez tory, przejazdach rowerowych, przejściach dla pieszych, na drogach o ruchu wahadłowym, czyli tam, gdzie z uwagi na kolizyjny tor poruszania się uczestników ruchu drogowego potrzebne jest uregulowanie ruchu. Ruch kierowany zapewnia większe bezpieczeństwo oraz ułatwia przejazd przez skrzyżowanie. Wszyscy uczestnicy ruchu zobowiązani są do znajomości znaczenia zarówno sygnałów świetlnych, jak i sygnałów nadawanych przez osobę kierującą ruchem. Hierarchia ważności w ruchu drogowym Poniższa lista wymienia hierarchię ważności elementów, które służą do regulowania ruchu drogowego. Zwróćmy uwagę, że tylko w obecności osoba kierującej ruchem lub sygnalizacji świetlnej mówimy o ruchu kierowanym, w myśl definicji Ustawy. Obecność znaków drogowych ani zasad wynikających z przepisów ruchu drogowego, mimo, że służą one do regulowania ruchu, nie powoduje wystąpienia w danym miejscu ruchu kierowanego. Najwyżej w hierarchii znajduje się osoba kierująca ruchem. Oznacza to, że sygnały przez nią nadawane są ważniejsze od ewentualnych innych sygnałów i znaków występujących w danym miejscu oraz ogólnych przepisów ruchu drogowegoNastępne w hierarchii ważności są sygnały świetlne. Jeśli występują w danej sytuacji, to mają priorytet przed znakami i ogólnymi przepisami. Ale jeśli równocześnie znajduje się tam osoba kierująca ruchem, to należy się jej w hierarchii ważności są znaki ostatnim miejscu są ogólne przepisy ruchu drogowego, które regulują ruch wszędzie tam, gdzie nie ma ani znaków, ani sygnalizacji, ani osoby kierującej ruchem. Sygnalizacja świetlna Najczęściej spotykamy się z ruchem kierowanym sygnalizacją świetlną. Sygnalizacja świetlna otwierająca i zamykająca ruch może być umieszczona na stałe, lub tylko na określony czas, na przykład podczas robót drogowych. Dla różnych rodzajów pojazdów sygnalizatory świetlne znacznie się różnią: inaczej wyglądają i inne sygnały nadają sygnalizatory dla pojazdów samochodowych, inne dla tramwajów czy pociągów. Znak A-29 „sygnały świetlne” ostrzega o miejscu, w którym ruch jest kierowany za pomocą sygnalizacji świetlnej. Różne rodzaje sygnalizatorów świetlnych używane do kierowania ruchem samochodowym zostały opisane w artykule Sygnalizacja świetlna dla kierowców w ruchu drogowym. Osoba kierująca ruchem Osoba kierująca ruchem to na przykład policjant, żołnierz, dróżnik, celnik, opiekun nadzorujący bezpieczne przejście dzieci przez jezdnię. Osoba może kierować ruchem w danym miejscu na stałe lub tylko tymczasowo. Na przykład przejazd kolejowy obsługiwany jest na stałe przez dróżnika, a na skrzyżowaniu, na którym zepsuły się światła, ruchem kieruje tymczasowo policjant. Osoba może kierować ruchem za pomocą urządzenia, np. dróżnik kolejowy opuszczający szlaban, albo za pomocą przybierania odpowiedniej postawy, na przykład policjant na skrzyżowaniu. W tym ostatnim przypadku, postawy przyjmowane przez policjanta na ogół odpowiadają poszczególnym sygnałom świetlnym. Sygnały nadawane przez osoby kierujące ruchem są ważniejsze, niż sygnały świetlne, jeśli występują jednocześnie z nimi! Więcej na temat kierowania ruchem w artykule Kierowanie ruchem drogowym przez osobę uprawnioną – policjanta. Przepisy związane z ruchem kierowanym Występowanie w danym miejscu ruchu kierowanego pociąga za sobą pewne wyjątki od ogólnych zasad zakazu wyprzedzania: wyprzedzanie pojazdu silnikowego jest zabronione na skrzyżowaniu, z wyjątkiem skrzyżowania o ruchu kierowanym wyprzedzanie na przejściu dla pieszych i bezpośrednio przed nim jest zabronione, z wyjątkiem przejść, na których ruch jest kierowanywyprzedzanie na przejeździe dla rowerzystów i bezpośrednio przed nim jest zabronione, z wyjątkiem przejazdów, na których ruch jest kierowany wyprzedzanie na przejeździe kolejowym lub tramwajowym i bezpośrednio przed nim jest zabronione, z wyjątkiem przejazdów, na których ruch jest kierowany